İki Arkadaş ve Ayı Masalı
Bir zamanlar, Hasan ile Yunus adında iki iyi arkadaş ormanda yürürken koyu bir sohbete başlamışlar.
Hasan,
─ Ben seni kardeşimden öte seviyorum. Başına bir şey gelirse, herkesten önce ben yardımına koşarım, senin için yapamayacağım bir şey yok. demiş.
Yunus:
─ Ben de seni çok seviyorum, biz seninle arkadaştan öte kardeşiz, emin ol ben de her zaman yanındayım, senin için ne gerekirse her an yapmaya hazırım. demiş.
Az gitmişler, uz gitmişler dere tepe düz gitmişler. Ormanın derinliklerine inince, bir anda koca bir ayının kendilerine doğru geldiğini fark etmişler.
Hasan, daha önce tırmanma konusunda deneyimi olduğu için, ayıyı fark ettiği anda gördüğü ilk ağaca doğru koşup ağacın tepesine tırmanmış. Yunus da hemen onu takip ederek Hasan’ın çıktığı ağaca doğru tırmanmaya çalışmış, fakat tutunduğu dal zayıf olduğu için kırılıp yere düşmüş. Ayının yakınlaştığını bildiği için yerden kalkıp koşamayacağını anlamış. O an aklına ölü taklidi yapmak gelmiş. Daha önce bir yerde şu bilgiye sahipmiş. “Ayı saldırılarında ölü taklidi yaparak, ayıdan kurtulmak mümkünmüş” bu nedenle yerde hareketsiz yatarak ölü gibi davranmış.
Ayı, usulca Yunus’un yanına yaklaşmış ve yüzünü, başını, kulaklarını, koklamaya başlamış. Yunus’un hareketsiz olduğunu görünce de onun öldüğünü sanmış ve oradan hızlıca uzaklaşmış.
Hasan, nihayet ayı gittikten sonra Yunus’un yanına gelmiş.
─ Geçmiş olsun kardeşim, şükür ki iyisin. Bir şey soracağım, ayı senin kulağına ne fısıldadı söyler misin?
Yunus:
─ Ayı bana bencil insanlarla dostluk kurmamamı tavsiye etti ve gitti.
Atalarımızın şu sözünü unutmayalım arkadaşlar, “Gerçek dost, kötü günde belli olur.”