Tavşan ve Arkadaşları Masalı
Uzaklarda bir ormanda bir tavşan ve arkadaşları mutlu mesut yaşıyorlardı. Günlerden bir gün, avcılar köpeklerini alıp ormana geldiler. Gittikçe yaklaşan köpek sesleri tavşanı ürkütmeye başladı. Tavşan korkudan ne yapacağını şaşırmış halde ormanda sağa sola koşmaya, arkadaşlarından yardım istemeye başladı. Atın yanına gitti;
“Lütfen bana yardım eder misin? Beni sırtına alıp koşarsan köpekler bizi yakalayamaz, bu tehlikeden beni kurtarabilirsin.” dedi
At,
“Üzgünüm tavşan kardeş, yapacak çok işim var.” dedi.
Tavşan zebranın yanına gitti ve;
“Hayatım tehlikede av köpekleri peşimdeler, senden hızlı koşan yok. Sırtına alıp beni götürebilir misin?” dedi.
Zebra, üzgünüm ama halletmem gereken işlerim var. Arkadaşlarımla yiyecek aramaya çıkacağım.
Tavşan ayının yanına gitti. Ayı da bahaneler üreterek, “üzgünüm yardım edemem.” dedi.
Tavşan ceylanın yanına gitti ve “çok hızlı koşarsın, beni bu av köpeklerinden kurtarabilir misin?” dedi.
Ceylan, “Maalesef. Avcılar beni görürse peşime düşerler, başkasından yardım almalısın.” dedi
Av köpekleri çok yaklaşmıştı, tavşan artık koşmaya başladı. Önünde uzun otlarla dolu bir tarla gördü ve tarlanın için e doğru koşmaya başladı. Tarlanın içinde artık görünmüyordu ve köpeklere izini kaybettirdi.
Öğüt: Başkalarına güvenmek yerine kendinize güvenin.